به گزارش داغ(دیده‌بان امنیت غذایی)، همایون حسین زاده صحافی افزود: در این نقشه آمایش باید مشخص شود جانمایی توسعه آبزی پروری در سواحل کشور با توجه به مولفه‌های توسعه، چه شیوه‌ها و مدل‌هایی در چه مکان‌ها و موقعیت‌های جغرافیایی و با چه هدف و بازاری می‌خواهد انجام شود.
وی بهره گیری از مدیریت یکپارچه ساحلی را کلید توسعه پایدار آبزی پروری در سواحل و کرانه‌های دریایی کشور دانست و اظهار داشت: سواحل، ذی مدخلان و ذی نفعان خود را دارد و همه آن‌ها باید در این توسعه مشارکت داده شوند و در عین حال موضوع بازنگری در برخی قوانین برای تسهیل امر سرمایه گذاری و مشارکت ذی نفعان در مناطق دریایی و ساحلی ضروری است.
حسین زاده صحافی گفت: در دنیا هم ثابت شده است هر گونه سرمایه گذاری در کرانه‌های ساحلی بدون درنظر گرفتن مشارکت ذی نفعان و جوامع محلی، مشکلاتی را ایجاد می‌کند و از این رو باید به جوامع ساحلی و تشکل‌های منطقه‌ای برای توسعه آبزی پروری توجه کرد.
وی اظهار داشت: امروزه توانمندسازی نیروی انسانی همراه با تکنولوژی‌ها و فناوری‌های جدید در کنار ظرفیت‌های اکولوژیک و منابع طبیعی از موضوعات جدی در توسعه پایدار فعالیت‌های آبزی پروری ساحلی محسوب می‌شود و از سوی دیگر ضروری است ثبت، پردازش و مدیریت اطلاعات برای تصمیم گیری مدیران در حوزه پرورش آبزیان در سواحل و کرانه‌های دریایی صورت بگیرد.
معاون ترویج و انتقال یافته‌های علمی موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور در عین حال توجه به ظرفیت‌ها و گونه‌های جدید قابل پرورش در سواحل، استفاده از شیوه‌ها، فناوری
های مختلف برای آبزی پروری، شناسایی عرصه های جدید و تنظیم بازار را از راهکارهای مهم توسعه آبزی پروری در آب های سواحل و کرانه های دریایی کشور عنوان کرد و افزود: در دنیا شیوه‌ها و تکنیک‌های متعدد و متفاوتی برای توسعه پرورش آبزیان در سواحل و کرانه های دریایی وجود دارد و ما می توانیم با الگوگیری از این شیوه ها به بومی سازی و ترویج روش‌ها و فناوری‌های مربوطه به منظور پرورش گونه های جدید آبزی بپردازیم.
وی ادامه داد: تقویت و توسعه پرورش گونه های فعلی نظیر میگوی وانامی، ماهیان خاویاری، ماهی های صبیتی، باس دریایی و قزل الا که در گذشته نیز منشا تولید و ارزآوری از کرانه های ساحلی و یا پرورش ماهی در قفس های دریایی کشور بوده، مهم است ضمن آن که باید به طور جدی موضوع جلب سرمایه گذاران در جانمایی های جدید مطالعه و با استفاده از ظرفیت های تشکل ها، بخش خصوصی، موسسات پژوهشی، دانشگاه ها و همچنین بخش اجرایی، حمایت و دنبال شود.
حسین زاده صحافی اضافه کرد: برخی از شیوه های آبزی پروری با آب های ساحلی در سیستم های بتونی و خاکی و در فضای بسته و یا در حوضچه ها صورت می گیرد و یا از قفس های پرورش ماهی متعددی استفاده می شوند که در نزدیکی یا دور از ساحل هستند.
وی در پاسخ به پرسش تاثیر آبزی پروری ساحلی بر محیط زیست و همچنین شرایط آب سواحل برای تولید آبزیان سالم اذعان داشت: ما در حوزه های مختلف آبزی پروری ساحلی و دریایی باید اصول توسعه پایدار را در نظر بگیریم که یکی از مولفه های آن توجه به مسایل زیست محیطی و به ویژه آلاینده ها است.
معاون ترویج و انتقال یافته های علمی موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور تصریح کرد: بر اساس مطالعات محققان این موسسه و مراکز دانشگاهی و علمی، آب های ساحلی و کرانه های دریای شمال و جنوب کشور در مناطق پرورش آبزیان از نظر آلاینده ها در حد استاندارد بوده و در جانمایی ها نیز معمولا به پایش آلاینده ها توجه جدی می شود.
وی با بیان این که برای جلوگیری از آثار زیست محیطی پرورش آبزیان در آب های ساحلی و در کرانه های دریایی و به ویژه قفس های دریایی، روش های متعدد فیزیکی و بیولوژیک وجود دارد، گفت: تکنیک هایی نظیر کشت توام گونه ها با تروفی های متفاوت مانند پرورش پالایشگرها همچون صدف ها و جلبک های دریایی در کنار قفس های پرورش ماهی وجود دارد که می توان از طریق آن بار مواد آلی ناشی از باقیمانده غذایی و فضولات آبزیان پرورشی را به حداقل رساند، هر چند این موضوع به تراکم ذخیره سازی در قفس، شرایط دمایی، کیفیت آب و جریان آبی در اطراف قفس و نوع و کیفیت غذای آبزیان و بسیاری از عوامل تولید بستگی دارد.
ثبت دیدگاه