You are hacking your site، فاطمه شفقی، با بیان اینکه کرم پیلهخوار بیشترین زیان را به مزارع نخود وارد میآورد و آفت کلیدی این محصول محسوب میشود اظهار کرد: آفت پیلهخوار نخود علاوهبر ایران در اروپا و برخی از کشورهای منطقه خاورمیانه از جمله سوریه و ترکیه انتشار دارد. در ایران اینگونه در اکثر مناطق بهخصوص در استانهای ایلام، همدان، کرمانشاه، لرستان، کردستان، آذربایجان شرقی و غربی فعالیت دارد.
وی ادامه داد: خسارت گونههای هلیوتیس در مزارع نخود، مهم و در بعضی از سالها بسیار شدید است. میزان خسارت این آفت در مزارع دیم استانهای لرستان و کرمانشاه گاهی تا ۹۰ درصد هم میرسد. همچنین در نخودکاریهای کردستان، مهمترین آفت نخود محسوب میشود و خسارت این آفت در مزارع نخود دیم از ۷۹-۳۳ درصد برآورد شده است.
محقق مؤسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور اضافه کرد: لاروهای این آفت ابتدا از برگچههای گیاه نخود سپس جوانهها، غنچهها، گلها و پیلهها تغذیه میکنند. خسارت اصلی این آفت بیشتر متوجه پیلههای نخود است، بدین ترتیب که لاروها غلافها را بهصورت دایرهوار سوراخ کرده و ضمن ورود به غلاف تمام یا قسمتی از دانهها را مورد تغذیه قرار میدهد. معمولاً حدود ۴۰-۳۰ درصد غلافها توسط این حشره آسیب میبینند که خسارتی حدود ۴۰۰ کیلوگرم در هکتار دارد. در شرایط مساعد، میزان آسیب غلاف به ۹۵-۹۰ درصد نیز میرسد.
وی با اشاره به اینکه بهدلیل تفاوت شرایط اقلیمی مناطق کشت نخود در کشور نمیتوان یک دستورالعمل کلی برای کلیه مناطق در نظر گرفت و در هر منطقه بایستی با توجه به شرایط خاص همان منطقه بهترین روش را انتخاب کرد، گفت: بهطورکلی برای کسب موفقیت بیشتر در برنامه مدیریت کرم پیلهخوار نخود تلفیقی از روشهای مختلف مدیریت توصیه میشود.
شفقی در ادامه تشریح کرد: در مدیریت زراعی انجام کشت پاییزه، زود کاشتن نخود و تغییر تاریخ کاشت از بهار و زمستان به پاییز همواره موجب افزایش عملکرد و کاهش خسارت آفات میشود. همچنین با کشت زودهنگام بهاره اگرچه جمعیت آفت و درصد غلافهای آفتزده بیشتر میشود، اما عملکرد محصول نیز افزایش مییابد، زیرا میزان عملکرد نخود به شدت تحت تأثیر عوامل محیطی نظیـر رطوبـت و دمـای محیط که با زمان کاشـت و طـول دوره رشـد گیـاه در ارتبـاط هستند، قرار دارد.
به گفته وی تحقیقات نشان داده افزایش تراکم کاشت نیز باعث افزایش درصد جمعیت و خسارت کرمهای پیلهخوار میشود.
این محقق مؤسسه تحقیقات گیاهپزشکی افزود: شخم عمیق پس از جمعآوری محصول به منظور از بین بردن لانههای زمستانی آفت در خاک، یخ آب زمستانه برای حذف شفیرههای زمستانگذران، مهار علفهای هرز، استفاده از تلههای فرومونی جهت ردیابی آفت، پایش جمعیت برای تعیین زمان کنترل بیولوژیک و شیمیایی نیز برای کنترل این آفت توصیه میشود. همچنین برای ردیابی آفت و تعیین زمان مبارزه از تلههای فرومونی قبل از ظهور آفت ترجیحاً در مرحله جوانهزنی نخود استفاده شود. ارتفاع نصب تلهها باید در حد ارتفاع بوتههای نخود بوده و تعداد تلهها ۲-۱ تله در هکتار باشد.
وی خاطر نشان کرد: به منظور کنترل بیولوژیک موفق آفت نیازمند ردیابی و پایش دقیق آفت هستیم، زیرا زنبورهای پارازیتوئید لاروهای سنین بالای آفت را پارازیته میکنند. در این راستا رهاسازی تعداد ۱۰۰۰ عدد زنبور ماده(Say Habrobracon hebetor ) در هکتار در دو نوبت (به فاصله ۱۰ روز) توصیه میشود. رهاسازی در مرحله نزدیک به گل باید در حداقل چهار نقطه در هکتار انجام شود. همچنین استفاده از فرآورده بیولوژیک Bt در هنگام غروب آفتاب با دز توصیه شده شرکت برای کنترل لاروهای سنین پایین با توجه به تعیین دقیق زمان پاشش به کمک تلههای فرومونی در مناطق آلوده به این آفت و تکرار آن به فاصله چهار روز پیشنهاد میشود.
شفقی درخصوص تعیین زمان مناسب برای کنترل شیمیایی نیز گفت: استفاده از تلههای فرمونی جهت ردیابی آفت و تعیین زمان مبارزه بسیار مفید است. با توجه به بررسیهای انجام شده پرواز شبپرهها در مزارع نخود غرب کشور با بالارفتن نسبی دمای هوا از اواسط اردیبهشت آغاز شده و تا اواسط تیر ادامه مییابد. تنها یک نوبت سمپاشی برعلیه این آفت کافی بوده و در صورتی که این تیمار در زمان مناسب ذکر شده انجام شود به خوبی آن را کنترل کرده و از خسارت آفت که گاهی باعث نابودی کل محصول میشود، جلوگیری خواهد شد.
وی در پایان توصیه کرد: برای کنترل شیمیایی این آفت حشرهکشهای ایندوکساکارب SC ۱۵% به میزان ۲۰۰ میلیلیتر در هکتار، تیودیکارب DF ۸۰% به میزان 0/75 تا یک کیلوگرم در هکتار و لوفنرون EC ۵% به میزان ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیلیتر در هکتار در قالب مدیریت تلفیقی قابل استفاده است.
ثبت دیدگاه