با روی کار آمدن دولت سیزدهم، امیدهای بسیاری از مردم برای برون رفت از بحران ایجاد شده در اقتصاد و معاش مردم زنده شد. معرفی دکتر سیدجواد ساداتینژاد بعنوان وزیر جهاد کشاورزی، با توجه به سبقه و عملکرد روشن ایشان در کمیسیون کشاورزی و صنایع غذایی مجلس، تولیدکنندگان بخش کشاورزی را بیش از پیش دلگرم نمود.
دکتر ساداتینژاد در قامت ریاست کمیسیون کشاورزی مجلس، با چالشهای بخش کشاورزی آشنا بود و در مرتفع کردن بخشی از این معظلات در مجلس تمام توان خود را بکار برده بود. یکی از مهمترین نقاط عطفی که به درستی در مجلس مورد بررسی و اصلاح قرار گرفت، بازگشت کامل قانون انتزاع به وزارت جهاد کشاورزی بود که با همکاری وزیر وقت (کاظم خاوازی) به درستی رقم خورد.
دکتر ساداتینژاد با قبول پست وزارت میدانست که چالشهای بسیاری را پیشرو دارد، یکی از مهمترین مشکلات پیش پای وزارتخانه، نهادههای دامی بود، مشکلات در واردات، ترخیص و بوروکراسیهای اداری، تأمین نهادههای دامی را به تحریمها گره زده بود و بسیاری از کارشناسان بخش کشاورزی بزرگترین مشکل تأمین نهادهها را تحریم و مشکلات ارزی بر میشمردند، درحالی که بخش عظیمی از این تأخیر از خود تحریمیها نشأت میگرفت، نکتهای که نا خواسته بخشی از زیرمجموعه وزارت جهاد کشاورزی با افزایش بوروکراسیهای اداری به آن دامن میزد و بعضاً در برخی معاونتها، حضور مدیران کار نابلد، مزید بر علت شده بود. در جایی که امنیت غذایی مردم باید در صدر قرار میگرفت مماشات میشد.
مسأله قیمت سبوس برای دامداران یکی از این دست چالشهایی بود که به دولت سیزدهم تحمیل شد، متأسفانه در دولت قبل علیرغم تأکید مقامات ارشد نظام مبنیبر تأمین معاش مردم، دفاع لازم از تولید کشاورزی در بخش دامپروری به درستی صورت نپذیرفت و معاون توسعه بازرگانی وزارت جهاد دولت دوازدهم علیرغم اطلاعرسانیهای مختلف توسط تشکلهای بخش، در جلسه ۱۴۲ ستاد تنظیم بازار از طرف وزارت جهاد کشاورزی تن به امضای افزایش قیمت سبوس داد.
این در حالی بود که وزیر وقت(خاوازی) و معاون تخصصی مربوطه به شدت با این افزایش مخالف بودند، همین مصوبه مستمسکی شد برای افزایش خودسرانه قیمت سبوس گندم توسط کارخانجات آردسازی. این کارخانجات از بخشی از این مصوبه، که افزایش قیمت شیرخام به ۶۴۰۰ تومان را عامل افزایش قیمت سبوس پیشنهاد داده است چشمپوشی کردهاند و تنها به کلمه «افزایش قیمت سبوس با توجه به عرضه و تقاضا» اشاره میکنند، در حالی که افزایش قیمت شیر عملیاتی نشده است.
کارخانجات صنایع آرد کشور از خردادماه سالجاری با اخلال در روند توزیع سبوس استحصالی اقدام به کارشکنی در بخش دامپروری کشور نمودند، در برخی از استانها اقدام به توزیع ۳۰ درصد از سهمیه نمودند و در برخی از استانهای دیگر پا را فراتر گذاشته و تحویل سبوس را منوط به واریز مابهالتفاوت ۲۱۰۰ تومانی نمودند، این در حالی است که با کاهش حدود ۳۰ درصدی نزولات آسمانی، کشور در خشکسالی به سر میبرد و افزایش هزینههای تولید باعث شده بسیاری از دامداران حتی اقدام به فروش دامهای مولد خود بنمایند.
با تیزهوشی دکتر ساداتینژاد و ابزار تنظیم بازار که دیگر در دست وزارت جهاد کشاورزی بود در نامهای (1400/500/30402 مورخ 1400/06/15) که توسط معاونت بازرگانی وزارت جهاد به مدیرعامل شرکت مادرتخصصی بازرگانی دولتی ایران ارسال شد، عملاً قضیه افزایش قیمت سبوس منتفی شد و با دستور وزیر مقرر شده که کارخانجات آرد کشور برای تأمین هزینههای خود از سازمان برنامه و بودجه پیگیر موضوع شوند.
ظاهراً تصمیم وزیر جهاد کشاورزی که قرار است امنیت غذایی ۸۵ میلیون ایرانی را در برحهای از تاریخ که در جنگ نابرابر تحریمها هستیم و به حق دکتر ساداتینژاد بعنوان سردار امنیت غذایی باید بسیاری از موارد را به درستی مدیریت نماید به مذاق عدهای خوش نیامده است.
از فردای صدور نامه گیلانپور، هجمه به وزارت جهاد کشاورزی و شخص وزیر آغاز گردید، کارخانجات آردسازی که در یک سناریوی تکراری هر چند سال یکبار افزایش هزینههای خود و نوسازی صنایع را دلیل افزایش قیمت سبوس بر میشمردند، در چند سال گذشته قیمت سبوس را از ۸۴۰۰ ریال به ۱۰۰۰۰ و نهایتاً به ۱۴۰۰۰ ریال رساندند (درحالی که گندم با نرخ مصوب از کشاورزان خرید و الباقی آن با نرخ ارز ۴۲۰۰ تومانی وارد میشد و علیرغم ثابت بودن مواد اولیه در دو مقطع با فشار بر شرکت بازرگانی دولتی ایران که در آن زمان زیرمجموعه وزارت صمت بود با افزایش ۲۰ و ۴۰ درصدی قیمت سبوس سعی در جبران هزینههای خود نمودند، حال به دنبال افزایش ۲۵۰ درصدی قیمت سبوس هستند.
در نخستین اقدام جنگ روانی کارخانجات آردسازی، جعفر ایزدیار، دبیرکل کانون انجمنهای صنفی صنایع آرد ایران با ارسال نامهای به وزیر جهاد کشاورزی به بهانه جلوگیری از اختلال در روند فعالیت کارخانهها و تأمین آرد کشور درخواست لغو ابلاغیه گیلانپور و اجرای مصوبه ستاد تنظیم بازار مبنیبر فروش سبوس از طریق مکانیسم عرضه و تقاضا و با افزایش قیمت آن به ۳۵,۰۰۰ ریال را خواستار شد.
در اقدامی دیگر دبیر انجمن فوق در وبیناری به بحث دوگانگی رفتاری در مواجهه با قیمت سبوس اشاره میکند و مصوبه ستاد تنظیم بازار و بخشنامه وزارت جهاد کشاورزی مبنی بر لغو افزایش آزادسازی قیمت سبوس را مورد انتقاد قرار میدهد و اعلام میدارد کارخانجات آرد سرگردان هستند که سبوس را با چه قیمتی باید عرضه کنند!!. این در حالی است که طبق نص صریح قانون انتزاع صراحتاً قید شده است: «با تصمیم ستاد هماهنگی اقتصادی دولت، اختیارات ثبت سفارش و تأمین نهادهها به وزارت جهاد کشاورزی بازگردانده شده و به ستاد تنظیم بازار کشور هم ابلاغ شده که باید تصمیماتش طبق نظر وزارت جهاد کشاورزی باشد»، حال آنکه نظر نهایی را هم که وزیر از طریق معاونت بازرگانی ابلاغ کرده است.
در همین نشست وبیناری، سیدحسن حسینی رئیس هیأت مدیره انجمنهای آرد خراسان رضوی و جنوبی در مورد لغو مصوبه آزادسازی قیمت سبوس اعلام میدارد:«اگر وزارت جهاد کشاورزی تصمیم عاقلانهای نگیرد با اتخاذ سیاستهای شتابزده، مردم در تأمین آرد دچار مشکل خواهند شد».
سوال اینجاست که چطور رییس هیأت مدیره یک انجمن به خود اجازه میدهد که ۸۵ میلیون ایرانی را که در چند سال گذشته زیر فشار سختترین تحریمها هستند اینطور تهدید کند و مشکلات صنعت خود را به غذای مردم گره بزند؟ آیا هزینههای این کارخانجات را مردم باید بدهند که اینطور مردم را تهدید میکنند؟
وقتی یک انجمنی که در دهه گذشته علیرغم این همه افزایش قیمت سبوس تلاش کافی و لازم را هم برای توسعه کمی و کیفی خود ننموده است، اینطور امنیت غذایی را تهدید میکند، میبایستی مقامات امنیتی کشور به وسط بیایند تا کسی به خود اجازه ندهد که تهدیدی برای امنیت مردم باشد و فتنه جدیدی علیه مردم راه بیاندازد.
گروه مذبور وقتی دیدند که با این حربه راه به جایی نمیبرند دست به دامن عضو دیگر خود که رییس کانون انجمنهای صنایع غذایی ایران نیز میباشند، شدند و شتابزده با ارسال اطلاعات ناقص و گاهاً غلط، سعی در تخطئه وزارت جهاد کشاورزی و تشویش اذهان عمومی نمودند. محمدرضا مرتضوی اظهاراتی داشت که واقعاً نشان از عدم تجربه و پختگی در نظرات ایشان به چشم میخورد.
وی مجدداً با اشاره چالش سبوس در کشور و در حمایت از کارخانجات آرد گفت: «سبوس تنها ۶ درصد جیره غذایی دام را تشکیل میدهد و تأثیر زیادی در قیمت تمام شده محصولات دامداران ندارد». بسیار جای شگفتی است که آیا ایشان واقعاً با همین اطلاعات غلط اقدام به تشکیل جلسه لاکچری مطبوعاتی دادهاند و هدفشان از این جلسه فقط حمایت از کارخانجات آردسازی بوده و امنیت غذایی مردم را نادیده گرفتهاند؟
آقای مرتضوی عزیز!
دوست گرامی جهت اطلاع شما و دوستانتان باید اعلام کنم که سبوس در جیرههای مختلف دام پرشیر، متوسط شیر، کم شیر و پرواری به ترتیب ۱۰، ۲۲، ۲۷٫۵ و ۲۸ درصد جیره را تشکیل میدهد و درخواست افزایش قیمت سبوس توسط دوستان شما از ۱۴۰۰ تومان به ۳۵۰۰ تومان، هزینه تولید خوراک دام را به ترتیب بالا ۹، ۲۳، ۳۱ و ۳۲ درصد افرایش میدهد (تمام محاسبات و اعداد طبق جیرههای وزارت جهاد کشاورزی در دفتر اگنا در صورت لزوم آماده ارایه به جنابعالی هستند)، چرا با نظرات غیرکارشناسی خود سعی در انحراف افکار عمومی دارید؟
در بخش دیگری از نشست فوق اعلام داشتید که: «دامداران در جلسات قبل تنظیم بازار قبول کرده بودند قیمت سبوس آزاد و در عوض قیمت شیرخام افزایش یابد با این حال چرا دوباره میخواهیم با تعیین قیمت مصوب برای آن هزینههای گزافی را به اقتصاد کشور تحمیل کنیم»، لازم به ذکر است در جلسه فوق فقط نماینده انجمن گاوداران صنعتی حضور داشتند و نمایندهای از چهار تشکل بزرگ دیگر دامداران کشور اعم از اتحادیه مرکزی شرکتهای تعاونی کشاورزی دامداران ایران (زیرمجموعه سازمان تعاون روستایی)، اتحادیه دامپروران صنعت همگام کشور (زیرمجموعه اتاق تعاون ایران)، اتحادیه تعاونیهای عشایری دامداران متحرک ایران و اتحادیه دام سبک کشور نبودند.
شما در بخش دیگری از سخنان خود با انتقاد از عملکرد سامانه بازارگاه اعلام داشتید: «در سامانه بازارگاه (سامانه توزیع نهادههای دامی) برای خودشان حواله صادر میکنند و این سامانه فساد دارد». سوال من از شما اینجاست که شما چقدر این سیستم را میشناسید که این ادعاهای عجیب و غریب را در مورد این سامانه اعلام میکنید؟
اول اینکه باید به اطلاع شما برسانم که اطلاعات نادرستی به شما رسیده است، سبوس گندم در بازارگاه عرضه نمیشود، ثانیاً به گواه بسیاری از تشکلهای تولیدی در زیر بخش دام و طیور که اتفاقاً به رییس جمهور نامهنگاری هم کردهاند، امروزه بدنه اصلی تولیدکنندگان متفقالقول بر لزوم وجود سامانه بازارگاه اتفاق نظر دارند، سامانه ایراداتی دارد، آن هم در فرایندها و نه در زیرساخت، که بانک کشاورزی باید آن را اصلاح کند، ولی مفسدهای که شما از آن نام بردید و اینقدر آنرا رسانهای کردید به ضرس قاطع وجود ندارد، حال هدف شما از طرح این موضوع چیست؟ آیا شما در سامانه توزیع آرد خودتان مفسدهای دارید که آنرا به بازارگاه تعمیم میدهید؟
چطور در سالیان گذشته که سبوس خارج از سامانه وزارت جهاد عرضه میشد و میزان تولید آن در کشور مشخص نبود و کارخانجات آرد آنرا به هر قیمتی عرضه میکردند مفسدهای نبوده؟ حال که این کالا در سامانه سبوس عرضه میشود دارای مفسده است؟ چون اختیار آن از ید کارخانجات آرد خارج شده، انگ مفسده را به آن میچسبانید، قبل از آن اوضاع گل و بلبل بود؟
یک سوال از شما دارم، چه کسی مسئول ارزیابی کیفیت آرد تولیدی توسط شماست و چه کسی نان تولیدی توسط آردهای کارخانجات شما را بررسی میکند؟ در سالهای گذشته گزارشات زیادی در زمینه ارسال آرد به نانواییهای فاقد آدرس و مجهولالهویه داشتهایم، آیا در توزیع آرد مفسدهای وجود ندارد؟
برای یکبار هم که شده بیایید و اعلام کنید که پشت پرده کارخانجات صنایع آرد چه کسانی هستند؟ چرا با فشار بر روی دولتهای گذشته واردات سبوس گندم را ممنوع کردید؟ اگر خواستار نظام عادلانه عرضه و تقاضا هستید، پیشنهاد میکنیم با توجه به قرارگرفتن در شرایط خشکسالی، واردات سبوس گندم برای تشکلهای دامپروری آزاد شود تا ببینیم چند مرده حلاج هستید و آن وقت بازار سبوس را با کمک دامداران به ثبات برسانید.
با محاسبات صورت گرفته توسط برخی واردکنندگان قیمت سبوس وارداتی با ارز نیمایی با حاشیه سود معقول با رطوبت زیر ۱۰ درصد چیزی در حدود ۳۵۰۰۰ ریال میباشد، درحالی که سبوس تولیدی توسط کارخانجات آرد بالای ۱۵ درصد رطوبت دارد و با کاهش رطوبت، قیمت واقعی آن چیزی در حدود بالای ۴۰۰۰۰ ریال خواهد بود، البته با پروتئین بسیار پایینتر از محصول وارداتی.
برای بالا بردن کیفیت نان هم پیشنهاد میکنیم دولت نان را به مثابه چند دهه گذشته بصورت کیلویی بفروش برساند تا نان با کیفیت بالاتر و دور ریز کمتری در نانواییها تولید شود.
آقای مرتضوی عزیز! چرا سود خود در بخش سبوس گندم را به نان مردم گره میزنید؟
در آخر از حضرت آیتالله رییسی، ریاست محترم جمهوری تقاضا داریم با قدرت هرچه تمامتر در برابر زیادهخواهی عدهای سودجو که منافعشان در تهدید امنیت غذایی مردم میباشد، بایستند و در جلسه هیأت دولت بهطور ویژه به چالشی که کارخانجات آرد برای صنعت دامپروری ایجاد کردهاند رسیدگی ویژهای کنند.
ثبت دیدگاه