اهمیت توسعه و گسترش فعالیت نوغانداری در جوامع روستایی کشور

نوغانداری ترکیبی از کشاورزی، دامپروری و صنعت نساجی است که موفقیت صنعت نوغانداری تا حد زیادی به در دسترس بودن نیروی انسانی مجرب و ماهر بستگی دارد.

صنعت ابریشم، نقش مهمی در ترغیب سرمایه­گذاری در زیرساخت­ها، ایجاد درآمد برای دولت و اشتغال‌زایی مستقیم و غیرمستقیم در سراسر کشور داشته است. یکی از راهبردهای توسعه پایدار روستایی، توسعه و گسترش صنایع در نواحی روستایی است. صنعت نوغانداری در کشور ایران به دو شکل صنعتی و سنتی وجود دارد که سهم بخش سنتی در این حرفه بیش از ۷۰ درصد است.

در نوغانداری تکنولوژی بالا مورد نیاز است. هدف صنایع کرم ابریشم باید مبتنی بر بدست آوردن حداکثر کیفیت و کمیت پیله و ابریشم خام با استفاده از اقتصاد بهینه باشد، بدین منظور ایجاد توتستان و تکثیر واریته‌های اصلاح شده در راستای کمیت و کیفیت مطلوب‌تر، استفاده از نژادهای قوی و سالم و پر محصول کرم ابریشم و همچنین ایجاد شرایط محیطی مناسب پرورش با استفاده از تکنولوژی پیشرفته باید بیشتر مورد توجه متولیان امر در وزارت جهاد کشاورزی قرار گیرد.

رونق صنعت نوغانداری در حدود دو دهه اخیر به دلیل کاهش قیمت ابریشم، نداشتن صرفه اقتصادی و بی‌ثباتی بازار کم شد اما با اندیشیدن تدابیری برای حمایت از این صنعت، چند سالی است که پرورش کرم ابریشم از سوی جوامع روستایی، به صورت جدی‌تر دنبال می‌شود و می‌توان با حمایت بیشتر از فعالان این عرصه، به رشد بیشتر این صنعت در کنار سایر فعالیت‌های کشاورزی در سطح کشور کمک کرد.

در همین راستا مرکز توسعه نوغانداری کشور با افزایش تولید نهال توت اصلاح‌شده، بهبود تولید تخم نوغان داخلی، حمایت‌های یارانه‌ای تأمین نهاده‌های نوغانداری، انجام آموزش‌های لازم برای کارشناسان و بهره‌برداران‌، توسعه پرورش پاییزه و امکان دو بار پرورش به جای یک‌بار پرورش در سال، اجرای تفاهم‌نامه‌های همکاری با کمیته امداد امام (ره)، سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری، فنی و حرفه‌ای، بنیاد برکت و توسعه فعالیت‌های زنان روستایی و عشایری، در راستای استفاده از حداکثر ظرفیت‌ها به‌منظور بهبود تولید ابریشم و افزایش درآمد نوغانداران و نهایتاً خوداتکایی صنعت فرش و منسوجات ابریشمی به تولید داخل فعالیت می‌نماید.

لازم است با حمایت بیشتر وزارت جهاد کشاورزی و معاونت‌های ذیربط، افزایش آگاهی و اطلاعات نوغانداران در زمینه پرورش و همچنین نگهداری درختان توت و کاهش خسارات ناشی از عدم رعایت نکات بهداشتی، شاهد افزایش عملکرد و بهبود وضعیت درآمدی این قشر از کشاورزان باشیم به نحوی که در آینده، بخش بیشتری از جامعه کشاورزان به صنعت نوغانداری متمایل شوند.

طبق آمار تا سال ۱۴۰۱ حجم تولید تخم نوغان ایرانی ۴ هزار و ۳۰۰ جعبه بود که این رقم پارسال به ۱۰ هزار جعبه افزایش یافت و در سال جاری برای تولید ۱۵ هزار جعبه‌ تخم نوغان هدف‌گذاری شده است. سال گذشته یک‌هزار و ۷۲۲ تن پیله تر ابریشم در کشور تولید شد. همچنین از هر ۲.۵ کیلو پیله تر یک کیلو پیله خشک تولید و از هر ۲.۵ کیلو پیله خشک هم یک کیلوگرم نخ ابریشم استحصال می‌شود.

در پایان ذکر این نکته حائز اهمیت می‌باشد که توسعه و گسترش فعالیت نوغانداری با ایجاد اشتغال روستایی به خصوص برای زنان، توسعه فضاهای سبز روستایی و حمایت از محیط زیست روستا، باعث بهبود معیشت پایدار خانوارهای روستایی و ماندگاری جمعیت در نواحی روستایی نیز می‌گردد. در همین راستا مسئولان مربوطه باید به این مهم توجهی ویژه داشته باشند و اعتبارات مناسبی را به این بخش اختصاص دهند.