چنین چالشی موجب شد تا سیاست‌گذاران اقتصادی به دنبال راهی برای کم‌رنگ کردن نوسانات اقتصادی منفی مبتلابه باشند و باتوجه به این موضوع می‌توان به نقش صندوق توسعه ملی به‌عنوان یکی از راهکارهای تمهید شده در کاهش نوسانات اقتصادی ایران اشاره کرد.
از جمله چالش‌های مهم سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی می‌توان به عدم تناسب نرخ رشد سرمایه‌گذاری با ظرفیت‌ها و قابلیت‌های موجود در بخش کشاورزی، پایین‌بودن سهم سرمایه‌گذاری از کل سرمایه‌گذاری‌ها نسبت به تولید ناخالص داخلی بخش کشاورزی، ریسک بالاتر سرمایه‌گذاری در فعالیت‌های بخش کشاورزی نسبت به سایر بخش‌های اقتصادی و ضعف ساختاری تشکل‌های تولیدی در نظام پولی و اعتباری کشور را نام برد.
براساس توافق اخیر تعریف صندوق توسعه ملی و بانک کشاورزی؛ مقرر گردید معرفی مگاپروژه‌های بخش کشاورزی و صنایع تبدیلی و تکمیلی این بخش به منظور تأمین مالی توسط صندوق توسعه ملی؛ چه به صورت مشارکتی و چه به صورت تأمین مالی تسهیلاتی، صورت پذیرد و در همین راستا، اهرمی کردن منابع صندوق توسعه ملی توسط بانک کشاورزی؛ به منظور تأمین مالی متقاضیان بخش آب، کشاورزی و صنایع تبدیلی و تکمیلی این بخش، در دستور کار قرار گرفت.
همچنین مقرر گردید منابع صندوق توسعه ملی به کشاورزانی که دارای محصولات صادراتی هستند، در قالب قراردادهای سپرده‌گذاری ریالی بخش صادراتی و قراردادهای سپرده‌گذاری ارزی برای کشاورزان و سرمایه‌گذاران بخش صنایع تبدیلی و تکمیلی بخش کشاورزی پرداخت شود.
شایان ذکر است که منابع ارزی صندوق توسعه ملی در توسعه صنایع تبدیلی و صادرات محور و منابع ریالی آن نیز در بخش تولیدات محصولات کشاورزی نقش موثری دارد. با تعامل بانک کشاورزی و صندوق توسعه ملی، خدمات مطلوب‌تری به تولیدکنندگان و فعالان بخش داده می‌شود و در نهایت منجر به رونق تولید در بخش کشاورزی خواهد شد.
بی‌شک تخصیص بهینه منابع صندوق توسعه ملی به بانک کشاورزی نه تنها منجر به ارزآوری می‌شود، بلکه نقش پررنگی در امنیت غذایی جامعه و گسترش تولید انواع محصولات در این بخش مهم و زیربنایی کشور دارد.
