کیفی‌سازی و دانش‌بنیان شدن فناوری‌های بخش کشاورزی، حلقه مفقوده بخش تولیدات کشاورزی است. اگر حضور شرکت‌های دانش‌بنیان همراه با رشد منطقی آن‌ها در کنار صنایع بزرگ و کوچک باشد، بسیاری از معضلات بخش کشاورزی در حوزه‌ی بهره‌وری، کیفیت و بازاریابی حل خواهد شد.
با توجه به اهمیت بی‌بدیل بخش کشاورزی در تأمین امنیت پایدار غذایی، سلامت آحاد جامعه و کاهش وابستگی به خارج از کشور، استفاده از ظرفیت شرکت‌های دانش‌بنیان و فناور و نخبگان در رونق این بخش مهم و زیربنایی کشور، می‌تواند تأثیرگذار باشد.
متأسفانه عمده کشاورزان کشور از نوع معیشتی بوده و لذا قدرت ریسک‌پذیری برای فناوری‌ها و موضوعات دانش بنیان جدید با توجه به هزینه‌های اولیه بالای آن‌ها را ندارند. لذا شرکت‌های دانش بنیان این بخش با مشتریان کمی مواجه می‌شوند. همچنین عدم حمایت کامل دولت‌ها در طی دهه‌های گذشته از بخش کشاورزی و ریسک بالاتر سرمایه‌گذاری در این بخش به دلیل وابستگی شدید به اقلیم، آب و هوا، باعث کاهش سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی شده است.
در حال حاضر تعداد شرکت‌های دانش بنیان در حوزه کشاورزی از ۲۸۰ شرکت در ابتدای دولت سیزدهم، به ۵۰۰ شرکت فعال افزایش یافته که نشان از رشد بالای ۷۸ درصدی آن‌ها در حوزه کشاورزی دارد. تاکنون بیش از ۱۰۰ میلیارد تومان محصول توسط شرکت‌های دانش‌بنیان و هسته‌های فناور مستقر در پارک ملی علم و فناوری کشاورزی و منابع طبیعی در بازار به فروش رسیده است.
یکی از سیاست‌های اصلی وزارت جهاد کشاورزی، حمایت از شکل‌گیری و رشد و توسعه شرکت‌های دانش‌بنیان و فناوری جهت گره‌گشایی از مشکلات کنونی حوزه کشاورزی کشور است. حدود ۶ درصد از کل شرکت‌های دانش بنیان کشور در بخش کشاورزی فعال هستند که مهم‌ترین دلیل این امر، عدم تمکن مالی و توانایی بهره‌برداران برای استفاده از فناوری‌های روز است.
حرکت به سمت کشاورزی علمی، با نفوذ فناوری و انتقال دانش به بخش کشاورزی از طریق ترویج به روش‌های نوین و تحول‌آفرین منجر به رشد تولید داخل و اشتغال‌زایی، تأمین خودکفایی و پایداری، تأمین امنیت غذایی پایدار در کشور و حضور بیشتر محصولات استراتژیک و اساسی تولید بخش کشاورزی ایران در بازارهای جهانی خواهد شد.
